Dokłądny, aktualny czas. Ktora jest godzina

Republika Finlandii (Suomen Tasavalta) znajduje się w Europie Północnej, we wschodniej części Półwyspu Skandynawskiego. Finlandia graniczy z Rosją, Norwegią i Szwecją i ma dostęp do Zatoki Botnickiej i Zatoki Fińskiej na Morzu Bałtyckim. Linia brzegowa kraju wynosi 4,5 tys. km. Odległość od morza nie przekracza 300 km. Pod względem powierzchni (338 tys. km kw.) Finlandia przewyższa takie kraje europejskie jak Wielka Brytania i Włochy, zajmując 7. miejsce wśród krajów europejskich. Finlandia rozciąga się na długości 540 km z zachodu na wschód i z północy na południe - 1160 km.

 

Finlandia jest jednym z najbardziej wysuniętych na północ krajów na świecie; 1/3 jej terytorium znajduje się za kołem podbiegunowym, co komplikuje rozwój gospodarczy znacznej części kraju. Morze Bałtyckie zapewnia dostęp do Oceanu Światowego. Niekorzystnym czynnikiem w tym przypadku jest długotrwałe zamarzanie Zatoki Botnickiej i Finlandii. Finlandia, położona między Rosją, Norwegią i Szwecją, jest z nimi połączona różnymi środkami komunikacji. Wspólna granica ze Szwecją wynosi 586 km, Norwegią 727 km, a Rosją 1269 km. Powierzchnia - 337 tys. km2 (około 1/3 za kołem podbiegunowym), 9,4% - wody śródlądowe, głównie jeziora. Finlandia to kraj jezior (po fińsku Suomi lub Saomeumaa to kraj jezior lub bagien). Jest ich około 60 tysięcy, z których największe to Saima, Inari i Päijänne. Można się o tym przekonać odwiedzając miasta takie jak Lapenranta i Imatra, które znajdują się nad najpiękniejszymi jeziorami Finlandii. Głównymi rzekami kraju są Tornio, Muonio, Kemi i Oulu, ale tylko Oulu nadaje się do żeglugi. Większość terytorium jest płaska, z górzystym terenem na północnym zachodzie kraju, gdzie najwyższym punktem w Finlandii jest góra Haltija (1324 m). Finlandia jest również właścicielem Wysp Alandzkich (archipelag Ahvenanmaa) - ok. 6,5 tys. Ludność: 5,16 mln (2002). Grupy etniczne: Finowie - 90%, Szwedzi - 9%, na północy mieszka ok. 2500 Samów, a pozostałe mniejszości stanowią mniej niż 1%.

 

Językami urzędowymi są fiński i szwedzki. Stolicą są Helsinki (500 tys. mieszkańców, 2002).

 

Finlandia należy do grupy państw skandynawskich, z którymi utrzymuje bliskie więzi. Po 700 latach rządów szwedzkich, w 1809 r. została przekazana Rosji i otrzymała status Wielkiego Księstwa Finlandii. W grudniu 1917 r. Finlandia ogłosiła niepodległość. Po rozpadzie ZSRR w 1991 r. Finlandia ponownie skupiła się na zacieśnianiu więzi z Europą Zachodnią. Jest członkiem ONZ (od 1955 r.), Rady Nordyckiej (od 1955 r.) i UE (od 1995 r.).

 

Finowie kochają swoje tradycje, pielęgnują je i przekazują z pokolenia na pokolenie. Na przykład głośne mówienie, niekontrolowany śmiech lub mówienie o niczym. W Finlandii będzie to nieprzyzwoite i uważane za niepotrzebne z pokolenia na pokolenie. Wolą rozwiązywać kontrowersyjne sytuacje niż spokojne przyjęcie herbaciane. Podnoszenie głosu jest uważane za niegrzeczne. Jeśli podczas rozmowy odwrócisz wzrok i spojrzysz na bok, będzie to wyraźny znak dla fińskiego przyjaciela, że ​​zachowujesz się nieuczciwie.

 

Kolejną nietypową dla nas tradycją jest stosunek do przyjazdu. Nie możesz odwiedzić przyjaciela tylko dlatego, że przejeżdżasz obok. Zwyczajowo ogłasza się swój przyjazd kilka tygodni wcześniej i przygotowuje się. Oczekujesz, że gospodarze potraktują to poważnie i przygotują wieczorny program. Finowie są bardzo wrażliwi na swoje zwyczaje. Nigdy nie zobaczysz Fina okazującego brak szacunku dla swojej kultury lub próbującego udawać kogoś z innego kraju.

 

Inną tradycją związaną z 1000 fińskich jezior jest wędkarstwo. Nawet ich tradycyjny sport — narciarstwo — jest znacznie mniej popularny od wędkarstwa. Co roku w Finlandii odbywają się największe zawody wędkarskie w pięciu kategoriach: szczupak, okoń, sieja i pstrąg. W tym przypadku zawody dzielą się na połowy uzyskane metodami aktywnymi lub pasywnymi.

 

Inną przyjemną tradycją jest miłość i szacunek do sportu, niezależnie od kondycji fizycznej czy wieku. Latem jest to oczywiście rower, a zimą — narty. Nordic walking jest również sportem narodowym. Fińscy naukowcy odkryli, że chodzenie jest jednym z najbardziej korzystnych sportów, ale niestety nie angażuje obręczy barkowej i ramion, więc tym, którzy chcą poprawić swoje zdrowie, wręcza się kije.